{"id":1990,"date":"2020-03-18T15:46:22","date_gmt":"2020-03-18T14:46:22","guid":{"rendered":"https:\/\/www.mmc.nl\/geboortezorg\/?post_type=experience&p=1990"},"modified":"2020-04-08T13:34:54","modified_gmt":"2020-04-08T11:34:54","slug":"tot-de-laatste-twintig-seconden-verliep-alles-perfect","status":"publish","type":"experience","link":"https:\/\/www.mmc.nl\/geboortezorg\/ervaringen\/tot-de-laatste-twintig-seconden-verliep-alles-perfect","title":{"rendered":"‘Tot de laatste twintig seconden verliep alles perfect’"},"content":{"rendered":"
Wendy van Vugt (28) uit Eindhoven beviel met een medische complicatie van dochter Nola in het Vrouw Moeder Kind-centrum.<\/strong><\/p>\n \u201cHet is nood, druk op de alarmknop. Ik hoorde het de verloskundige zeggen. Dit is niet goed, schoot er door me heen. Toch voelde ik me niet angstig. Daar ging het te snel voor. Mijn dochter bleek, nadat haar hoofdje geboren was, met haar schouder vast te zitten. Ik moest uit het opblaasbaar bad komen \u2013 waarin ik wilde bevallen \u2013 en plaatsnemen in bed. Door die beweging is Nola verschoven en kon de verloskundige haar alsnog aan haar schouder eruit krijgen. Dat is mijn geluk geweest.\u201d<\/p>\n \u201cIk had een fijne, rustige zwangerschap. Eigenlijk ging tot de laatste twintig seconden van de bevalling alles perfect. Dat maakt ook dat ik er positief op terugkijk. Pas na de bevalling zag ik dat er zo\u2019n acht tot tien zorgverleners in de kraamsuite stonden. Toen besefte ik dat het een heftig moment is geweest. Maar voor Denny, mijn vriend, was het misschien wel beangstigender. Hij moest machteloos toekijken. Nadat Nola direct na de geboorte begon te huilen, waren we beiden opgelucht. Het is ok\u00e9, alles is goed. Ik keek naar mijn dochter en voelde een enorme blijdschap.\u201d<\/p>\n “Ik wilde graag in bad bevallen<\/a>. Daarin kan ik thuis al goed ontspannen. Tijdens de bevalling bleek het warme water inderdaad verzachtend, vooral bij de eerste centimeters ontsluiting. Pijnstilling zoals een ruggenprik heb ik niet gehad. Alleen toen ik zes \u00e0 zeven centimeter ontsluiting had en persdrang kreeg, vond ik het heftig. Ik zei tegen Denny: bel maar iemand, want dit trek ik niet. Gelukkig kwamen de laatste centimeters vrij snel en mocht ik toegeven aan de persdrang. Na de bevalling moest ik op de OK gehecht worden en een nachtje blijven slapen. Gelukkig mocht Denny ook blijven. Ik had mezelf daar niet alleen met Nola zien liggen, al zo snel na de geboorte. Nu konden we samen tot rust komen.\u201d<\/p>\n \u201cVanwege positieve ervaringen van vriendinnen en vanwege de specialistische zorg wilde ik graag bevallen in M\u00e1xima MC. Het gaf me een veilig gevoel, mocht er iets gebeuren. Wat me zeker ook is bijgebleven is de betrokkenheid van de medewerkers in het Vrouw Moeder Kind-centrum<\/a>. Veel verpleegkundigen vroegen na de bevalling hoe het met me ging. Ook de volgende dag nog. Er bleven zelfs medewerkers na hun werktijd een half uurtje langer, zodat ze Nola konden ontmoeten. Erg leuk.\u201d<\/p>\nMachteloos<\/h3>\n
Zonder pijnstilling<\/h3>\n
Betrokkenheid<\/h3>\n