{"id":2322,"date":"2019-10-03T13:41:40","date_gmt":"2019-10-03T11:41:40","guid":{"rendered":"https:\/\/www.mmc.nl\/obesitascentrum\/?post_type=experience&p=2322"},"modified":"2020-02-12T17:11:01","modified_gmt":"2020-02-12T16:11:01","slug":"moeder-en-zoon-valsspelen-een-maagverkleining-is-hard-werken","status":"publish","type":"experience","link":"https:\/\/www.mmc.nl\/obesitascentrum\/ervaringen\/moeder-en-zoon-valsspelen-een-maagverkleining-is-hard-werken","title":{"rendered":"Moeder en zoon: \u2018Valsspelen? Een maagverkleining is hard werken\u2019"},"content":{"rendered":"
Ondanks meerdere afvalpogingen kampt H\u00e9l\u00e8ne van Herpt (48) al van kleins af aan met overgewicht. Na een eerdere maagband biedt een gastric bypass<\/a> operatie in 2017 eindelijk uitkomst. Het is nu de beurt aan haar zoon Roberto (18), die dezelfde operatie ondergaat. \u201cIk heb altijd het idee dat mensen een maagverkleining als valsspelen zien, maar het echte werk begint pas na de operatie.\u201d<\/strong><\/p>\n In 2004 weegt H\u00e9l\u00e8ne van Herpt 122 kilo. \u201cIn dat jaar heb ik een maagband laten plaatsen. Ik had al van alles geprobeerd, maar niets had effect. Veertig kilo afvallen op eigen houtje ging prima, maar na twee jaar zat er weer vijftig kilo aan.\u201d Haar achttienjarige zoon Roberto zit in hetzelfde schuitje. Met een lengte van 1 meter 68 en een gewicht van 138 kilo weegt hij bijna het dubbele van wat voor zijn leeftijd en postuur gezond is. \u201cEen zware last voor mijn knie\u00ebn, zeker omdat ik graag kok wil worden. Ik volg de opleiding en daarbij sta ik zo goed als de hele dag. Dat ga ik op deze manier niet volhouden.\u201d<\/p>\n De wanhoop nabij<\/strong> Gastric bypass<\/strong> Vijfjarig natraject<\/strong> Weten hoe het nu met Roberto gaat? Lees hier een update.<\/a><\/p>\n
\n\u201cHet zit in onze genen\u201d, gaat H\u00e9l\u00e8ne verder. \u201cWe hebben een heel zuinige verbranding. Juist daarom hebben we nooit overdreven veel of ongezond gegeten. Om een beetje af te vallen, moeten wij ons helemaal kapot werken. We hebben door de jaren heen alle voedingstrends gevolgd en er alles aan gedaan om af te vallen, maar dat lukte vooral goed in onze portemonnee. Omdat je zo wanhopig bent, grijp je alles aan, maar op den duur verlies je de moed.\u201d Naast de slijtageslag voor het lichaam eist het overgewicht ook psychisch zijn tol. Roberto wordt op zijn middelbare schooltijd regelmatig gepest, maar is daar naar eigen zeggen altijd heel nuchter mee omgegaan. \u201cNatuurlijk is het niet leuk en doet het je wat, maar tegenwoordig wordt aan pestgedrag gelukkig veel aandacht besteed. Dat was in mijn moeders tijd wel anders.\u201d H\u00e9l\u00e8ne: \u201cIk ben soms verrot gescholden en daar deed niemand wat aan. Na al die jaren – zelfs nu ik slank ben – draag ik dat nog met me mee. Ik heb me altijd een kermisattractie gevoeld. Maar het is n\u00f3g pijnlijker als je anderen zo naar je kind ziet kijken.\u201d<\/p>\n
\nEen fysiek en psychisch zware weg brengt H\u00e9l\u00e8ne uiteindelijk naar MMC. \u201cDaar is mijn maagband<\/a> – waar ik klachten door kreeg \u2013 verwijderd. Door de maagband kon ik slecht eten en ben ik zelfs ondervoed geraakt. Daarna werd ik weer zwaarder en onderging ik in 2017 een gastric bypass operatie, \u00f3\u00f3k in MMC. Het was een heftige periode, maar het was het meer dan waard. Met name door de manier waarop ik in MMC ben behandeld en begeleid, kijk ik positief terug op deze periode. De medewerkers hebben me door het herstel en het natraject heen geholpen en daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor.\u201d<\/p>\n
\nBinnenkort is het de beurt aan Roberto. \u201cOp de operatie word ik nu in MMC voorbereid, onder andere door middel van groepsbijeenkomsten. Wat is nodig voorafgaand aan de operatie, hoe gaat de operatie in zijn werk \u00e9n wat houdt het vijfjarige natraject<\/a> in?\u201d Want vooral na de operatie wordt het pittig, weet Roberto. \u201cHet eerste jaar krijg ik vanuit de medisch specialisten nog intensieve begeleiding en nazorg, bijvoorbeeld op het gebied van voeding en beweging. Dat wordt langzaam afgebouwd totdat ik het na vijf jaar echt zelf moet gaan doen. Bij het obesitascentrum wordt benadrukt dat het een intensief traject is, zodat ik goed besef wat me te wachten staat. Ik moet er ook mentaal klaar voor zijn. Het is niet even opereren en vervolgens lekker slank zijn. Dat heb ik wel gezien en geleerd door de ervaringen van mijn moeder. Daarom weet ik nu ook dat ik er klaar voor ben.\u201d Zijn moeder sluit met enige trots af: \u201cDaarin hebben wij denk ik ook een heel sterke, bijzondere en speciale band. We kunnen elkaar letterlijk door dik en dun steunen.\u201d<\/p>\n