Regelmatig vragen we een MMC\u2019er naar een bijzonder moment in het werk. Welke ervaring in M\u00e1xima MC is diegene het meest bijgebleven? Dit keer h\u00e9t moment van: Ellen, sinds februari 2021 werkzaam als medisch assistente op de polikliniek KNO bij M\u00e1xima MC.<\/p>\n
\u201cIk maak zoveel mooie momenten mee op een dag. Voorheen werkte ik als verpleegkundige in de revalidatiezorg. Dan had ik gemiddeld vijf pati\u00ebnten waar ik de hele dag voor zorgde. Nu zie ik wel 40 pati\u00ebnten op een dag, al gaat het soms maar om 10 minuten, met iedere pati\u00ebnt heb ik toch een persoonlijk moment. Zo zag ik laatst een baby van net \u00e9\u00e9n week oud, waarbij de tongriem te kort was. De ouders waren vrij emotioneel, wat erg begrijpelijk is. Gelukkig kon ik samen met de arts de ouders geruststellen en ze uitleggen wat er ging gebeuren. De arts bekeek het tongriempje van de baby en kon het direct verhelpen. De vader had de baby ondertussen op schoot en ik ondersteunde hem en de baby, die was wat aan het tegenstribbelen. Hierna heb ik de ouders en de baby meegenomen naar een rustige kamer waar de moeder de baby kon voeden. Nadat ik nog wat uitleg had gegeven, heb ik het jonge gezin even alleen gelaten. Iedereen kwam weer helemaal tot rust.<\/p>\n
Tien minuten later hebben we de volgende pati\u00ebnt in de spreekkamer; een man van 95 jaar, die al kletsend over zijn achterkleinkind binnenkomt. Hij had in de wachtkamer net een praatje gemaakt met de ouders van de baby, dat deed hem denken aan zijn eigen achterkleinkind. De pati\u00ebnt komt voor zijn gehoorprobleem maar vindt zichzelf echt nog te jong voor een gehoorapparaat. Na wat onderzoek blijkt toch dat er in zijn, naar mijn idee, lange leven slijtage aan zijn gehoor heeft plaatsgevonden. Hij krijgt dan ook het advies om bij de audicien een gehoorapparaat aan te meten. Nadat de arts klaar is, praat ik nog even na met de pati\u00ebnt. Hij vindt het lastig om er aan toe te geven. Samen komen we tot de conclusie dat met zijn 95 jaar het toch niet heel ongebruikelijk is dat het gehoor minder wordt. Zo probeer ik de afspraak op een goede manier af te sluiten.<\/p>\n
In een half uur tijd heb ik een baby van \u00e9\u00e9n week en een pati\u00ebnt van 95 jaar gezien. Twee hele verschillende momenten, en juist dat vind ik het mooie aan dit werk \u201d<\/p>\n