‘Ik ben zo blij dat je er bent, was mijn eerste reactie’
Ilona Nelissen-Van het Hof (32) uit Veldhoven ging voor een bevalling in bed, maar beviel uiteindelijk in bad van zoon Morris.
“De bevalling van Morris kon niet meer verschillen van die van mijn dochter Rosa, ruim twee jaar geleden. Vandaar dat ik vooraf heel andere verwachtingen had. Nadat er geleidelijk aan steeds meer krampen ontstonden, zijn we rustig naar Máxima MC gereden. Daar liep ik bij wijze van spreken fluitend naar binnen. Bij Rosa gebeurde dat met heftige weeën, nadat ik binnen twee uur volledige ontsluiting had. Er volgde toen een spoedkeizersnede, bij Morris beviel ik natuurlijk.”
Begeleiding
“Na ongeveer twee uur werden de weeën heftiger. De verloskundige adviseerde mij om in bad te gaan liggen. Hoewel dat normaal gesproken niet gebeurt, raakte ik er nu wel ontspannen van. Ondertussen praatte de verpleegkundige mij door de bevalling heen. Ze gaf per fase aan wat ik op dat moment zou voelen. En dat gebeurde ook. Heel prettig, want zo wist ik waar ik aan toe was en kon ik de pijn beter plaatsen. Ik weet dat de verpleegkundigen nog meer vrouwen begeleidden, maar toch gaven ze mij het gevoel er alleen voor mij te zijn. Daar was ik heel blij mee.”
Moederliefde
“In bad beviel ik, zonder pijnstilling, van Morris. Mijn man Matthijs mocht hem aanpakken. Daarna werd hij bij mij op de borst gelegd. Dat was zo’n fijn moment. Het is mooi dat ik deze natuurlijke bevalling heb meegemaakt, maar het was ook heftig. Wat ben ik blij dat je er bent, was dan ook het eerste wat ik tegen Morris zei. Hij was precies zoals ik in mijn gedachten had, écht ons kindje. Ik voelde direct de liefde voor twee kinderen.”
Rol van de vader
“De bevallingen van mijn dochter en zoon mochten dan heel verschillend zijn, qua begeleiding in het Vrouw Moeder Kind-centrum leken ze juist op elkaar. Dat was beide keren goed geregeld. Ik vond het, net als bij Rosa, prettig dat Morris zoveel mogelijk bij ons werd gelaten en dat ook mijn man veel bij de zorg betrokken werd.”
Bekkenbodem
“Eenmaal thuis viel het herstel mij helaas wel tegen. Na een week kon ik net zoveel als de eerste dag na de bevalling. Ik bleek last te hebben van mijn bekkenbodem. Dankzij rust en oefeningen van de bekkenfysiotherapeut gaat het nu met kleine stapjes vooruit. Het heeft tijd nodig, maar ik kom er wel.”