‘Mijn hart stopte er in één keer mee’
Tijdens een optreden met zijn band krijgt Mark Groenen (50) uit Veldhoven stekende pijn in zijn keel, met uitstraling naar zijn longen. “Er is iets niet goed, dacht ik. Net nadat ik vroeg of iemand een ambulance wilde bellen, viel ik weg.” Een hartstilstand veranderde zijn leven.
“Het idee dat ik er niet meer was, daar heb ik moeite mee gehad”, zegt Mark, bijna een jaar na het incident. Na het laatste nummer van een optreden in theater De Schalm, voelt Mark zich niet goed. “Dat zag de EHBO’er van De Schalm ook. Hij raadde me aan om op de grond te gaan liggen. Ik zag mijn vrouw Gea, samen met de jongens van de band om me heen staan. Vanaf dat moment is het een waas. Later hoorde ik dat mijn hart er in één keer mee stopte. Einde oefening.”
Ambulance
“De EHBO’er heeft snel gehandeld en om een AED gevraagd. Als hij er niet was geweest, dan had ik hier niet meer gezeten. Dat mijn leven afhankelijk is geweest van anderen is een enge gedachte.” Als de ambulance arriveert, komt Mark weer bij. “Ik ben op de bank in slaap gevallen en moet bijna optreden, dacht ik. Toen ik rondkeek, besefte ik dat ik al in De Schalm was. Ik probeerde te praten en mijn armen en benen te bewegen, maar dat lukte niet. Wat ik dacht, kon ik niet verwoord krijgen. Dat gevoel was heel vreemd en zal ik niet snel meer vergeten.” Uiteindelijk wordt Mark op een brancard gelegd en naar de spoedeisende hulp gebracht. “Ik wist nog steeds niet wat er gebeurd was. Op dat moment dacht ik nog dat ik was flauwgevallen.” Pas nadat hij in het ziekenhuis een stent krijgt, wordt bij Mark duidelijk wat er speelt: zijn aderen blijken zo verstopt te zitten dat er een hartstilstand is ontstaan. Hij verblijft nog enkele dagen in het ziekenhuis, en krijgt nog een stent. Deze buisjes helpen bij het openhouden van bloedvaten om vernauwing of verstopping te voorkomen.
Naar adem happen
Al die tijd kijkt Gea van de zijlijn toe. “Het was onwerkelijk”, zegt ze zichtbaar geëmotioneerd. “Alsof ik in een droom leefde. In vlagen komt inmiddels terug wat er zich die avond afspeelde. Een beeld wat me vooral is bijgebleven, is dat Mark nog één keer naar adem hapte. Uit een soort reflex; een laatste poging om zuurstof binnen te krijgen. Dat was heel akelig. Ik stond erbij, maar kon niets doen.”
In de familie
Marks hartproblemen worden in 2014 ontdekt. “Ik had last van vreemde pijnverschijnselen in mijn bovenlijf, vooral in mijn keel en longen. Maar ik durfde niet naar de huisarts te gaan. Ik was bang dat ik longkanker zou hebben.” Uiteindelijk maakt Mark toch een afspraak. “Hij stuurde me door naar Máxima MC. Daar bleek na een fietstest dat mijn aders vernauwd waren. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis.” Als zijn vader tijdens zijn opname op bezoek komt, valt het Mark op dat hij er moe en grijs uitziet. “Een paar dagen later lag hij bij mij op de verpleegkamer. Mijn vader bleek dezelfde klachten te hebben.”
Roken
Marks hartproblemen zijn deels erfelijk bepaald, maar ook zijn leefstijl speelt een rol. “Ik had een hoog cholesterol en was professioneel roker. Minimaal 25 sigaretten gingen er op één dag doorheen.” Nicotine en teer beschadigen de binnenkant van de bloedvaten, waardoor deze langzaam verstopt raken. “Na mijn hartstilstand heb ik geen sigaret meer aangeraakt. Ik dacht: als ik dood wil, moet ik door blijven roken. Zo simpel is het. Ik durf het niet meer.”
Hartrevalidatie
De periode na zijn hartstilstand bestaat uit ups en downs. Zo heeft Mark bloedingen in zijn darmen vanwege het slikken van bloedverdunners en krijgt hij last van hartkloppingen en van kleine aders die vernauwd raken. “Maar het moeilijkste van alles is beseffen wat er gebeurd is. Daar heeft het hartrevalidatieprogramma van Máxima MC me mee geholpen.” Onderdeel van het programma zijn gesprekken met de psycholoog, die zowel Mark als Gea voerde, en een sportprogramma, onder begeleiding van een fysiotherapeut. “Maar daarnaast keek mijn casemanager Natalie Vorstenbosch verder. Ze keek heel specifiek naar wat ik nodig had. Zo bracht ze me bijvoorbeeld in contact met een longarts voor een slaaponderzoek. Daar ontdekte ik dat ik tijdens het slapen af en toe stop met ademhalen, wat niet goed is voor mijn hart.” Concluderend vertelt Mark: “Misschien ligt het aan het feit dat ik een hartstilstand nooit meer wil meemaken, maar ik ben na het hartrevalidatieprogramma gedrevener dan ooit. Ik ben gestopt met roken en begonnen met bewegen. Aan mij ligt het niet meer.”