‘Onze meisjes, daar wil ik het allerbeste voor’

‘Onze meisjes, daar wil ik het allerbeste voor’

Wanneer de verloskundige tijdens een echo vertelt dat ze niet één, maar twee hartslagen hoort, schieten Marc Hertogs (35) en Anneke Scheepers (30) van verbazing in de lach. “Aan die mogelijkheid hadden we niet gedacht.” Zeven maanden later worden Lily en Rosie geboren in een kraamsuite van Máxima MC (MMC).

Terwijl Lily bij haar vader in de armen ligt, slaapt Rosie bij haar moeder. Ze liggen er rustig bij. “Dat noemen we visitegedrag”, glimlacht Anneke. “Als er niemand bij is, wordt Lily vrij vocaal. Rosie is rustiger.” De twee zijn kerngezond geboren, na een zware zwangerschapsperiode voor Anneke. “Ik werd vrijwel direct heel ziek. Met kerst ben ik zelfs opgenomen in het ziekenhuis, vanwege uitdrogingsgevaar. Na twee weken mocht ik naar huis en wisselden periodes van ziek en niet-ziek zijn zich af. Met de kinderen is het gelukkig de hele tijd goed gegaan.”

Pijn
Net voordat ze 38 weken zwanger is, wordt Anneke ingeleid in het Vrouw Moeder Kind-centrum van Máxima MC, locatie Veldhoven. “Mijn vliezen werden gebroken en ik kreeg weeënopwekkers. Doordat de bevalling niet snel genoeg op gang kwam, werden de weeënopwekkers steeds zwaarder gezet. Op een gegeven moment had ik continu weeën en kreeg ik ze niet meer weggezucht. Hoewel ik goed voorbereid was op de bevalling, vond ik het pittig. Het viel tegen. Vanwege de hevige pijn heb ik uiteindelijk om een ruggenprik gevraagd. Na een uur persen, zagen de gynaecoloog en verloskundige dat de hartslag van Rosie daalde. Ze moest snel geboren worden. Daarom is Lily met de vacuümpomp gehaald. Zeven minuten later volgde Rosie.”

Happen naar lucht
Al snel blijkt dat Lily moeite heeft om haar ademhaling goed op gang te krijgen. Er zit vocht in haar longen. “Ik zag haar neusvleugels op en neer gaan. Ze leek te happen naar lucht”, zegt Marc. “Toen maakte ik me wel even zorgen.” Na een uur, en met hulp van twee kinderartsen, ging het beter met haar en mocht ze – net als haar zusje Rosie – bij haar moeder op de borst liggen. Dit wordt ook wel het sacred hour genoemd, een uur waardoor de moeder-kindband sterker wordt. “Wat zijn ze klein, dacht ik toen ze op mijn borst lagen”, vertelt Anneke. “Ik had direct een verantwoordelijkheidsgevoel. Dit zijn ónze meisjes. Daar wil ik het allerbeste voor.”

Verrassing
“Ik ben blij dat ik een natuurlijke bevalling heb meegemaakt. Een levensgebeurtenis, die ik waarschijnlijk niet nog een keer ga beleven. Wij willen twee kinderen en die hebben we nu.” Zowel in de familie van Marc als van Anneke komen geen tweelingen voor. “Vandaar dat we daar geen rekening mee hadden gehouden vóór de eerste echo”, zegt Marc. “De verrassing was groot, waardoor we in de lach schoten. Pas later besef je écht dat je twee kinderen krijgt en hoe je leven daardoor verandert.”

Betrokken en behulpzaam
Na de bevalling verblijft het gezin nog drie dagen in hun kraamsuite. Marc: “Het lichaamsgewicht van Rosie was aan de lage kant en Lily’s huidskleur gelig. Ze werden daarom extra goed in de gaten gehouden. Dat gebeurde met zorg en toewijding. Het feit dat ik na de geboorte – maar ook toen Anneke tijdens haar zwangerschap in MMC lag – bij haar op de kamer mocht slapen, vond ik erg fijn. Ik had haar niet graag ’s nachts alleen gelaten.” Anneke vult aan: “Na de geboorte van Rosie en Lily kwamen we de verpleegkundige tegen die me hielp bij de ziekenhuisopname toen ik zwanger was. Ze wilde de twee meiden ontmoeten en weten hoe het met me ging. Uiteindelijk hebben we een half uur zitten kletsen. Heel betrokken, vind ik dat.”

Meer ervaringen