Longontsteking

Longontsteking is een infectie van de longblaasjes en het omringende weefsel. Dit kan in een deel van de long zijn (longkwab), in een gehele long, soms zelfs dubbelzijdig.

Een longontsteking kan goed behandeld worden met antibiotica. Wanneer de ziekte niet tijdig herkend wordt, kunnen de longblaasjes zodanig verzwakken dat het aangedane longweefsel geen zuurstof meer kan opnemen.

Oorzaak longontsteking

De oorzaak van een longontsteking is een bacterie, virus of een combinatie daarvan. In de meeste gevallen is een bacterie de oorzaak van een longontsteking. Maar ook een virus, schimmel of parasiet kunnen de boosdoener zijn. De precieze oorzaak is vaak niet te achterhalen. De bacterie komt uw lichaam binnen als u inademt. Als uw afweer minder goed werkt, kan deze zorgen voor een ontsteking van uw longblaasjes en het weefsel eromheen. Dat noemen we een longontsteking.
Verschillende dingen vergroten de kans op een longontsteking:

  • een lage weerstand: een heftige verkoudheid of griep kan overgaan in een longontsteking;
  • leeftijd: mensen jonger dan 10 en ouder dan 55 hebben meer kans op een longontsteking;
  • een blijvende longziekte, zoals astma, COPD en bronchiëctasieën;
  • (mee)roken: rokers hebben een vier keer zo grote kans op een longontsteking;
  • Luchtvervuiling;
  • Diabetes;
  • Hartproblemen;
  • ondervoeding;
  • inslikken van voorwerpen;
  • verslikken;
  • verlamming of bewusteloosheid;
  • slikstoornissen, bijvoorbeeld bij een spierziekte of na een beroerte.

Symptomen longontsteking

  • kortademigheid;
  • neusvleugelen (vooral bij kinderen);
  • hoesten, ophoesten van groen of geel sputum;
  • (hoge) koorts;
  • pijn, verergerd door diep ademhalen en hoesten;
  • snelle, oppervlakkige ademhaling;
  • algeheel gevoel van ziek zijn.

Onderzoek longontsteking

De diagnose wordt gesteld op geleide van de symptomen, klachten en lichamelijk onderzoek. Aanvullend worden bij bloedonderzoek verhoogde ontstekingswaarden gezien. Op een longfoto is in het begin soms weinig tot niets te zien, echter na enkele dagen zal hier een ontsteking te zien zijn. Indien men het opgehoeste slijm microbiologisch onderzoekt (sputumkweek) kan hier soms de verwekker gevonden worden. Bij hele hoge koorts kan soms ook in het bloed (bloedkweek) de bacterie gevonden worden.

Behandeling longontsteking

Allereerst zal de arts behandeling met antibiotica inzetten. Soms is dit een breedspectrum antibiotica, waar meerder bacteriën gevoeliger voor zijn. Bij voorkeur zal de arts de verwekker opsporen en gericht antibiotica geven, per tablettenkuur of via een infuus.

Daarnaast wordt indien nodig pijnstilling en koortsdempende medicatie voorgeschreven. Indien nodig zal de patiënt opgenomen moeten worden in het ziekenhuis en zuurstof toegediend krijgen. Bij een zeer ernstige longontsteking kan opname op de intensive care nodig zijn. Indien de verwekker een zeer besmettelijke bacterie of virus is, kan het nodig zijn om de patiënt geïsoleerd te verplegen. De fysiotherapeut zal de patiënt helpen met doorademen en ophoesten. Zodra de patiënt koortsvrij is zal bedrust afgebouwd worden. Het herstel kan langere tijd in beslag nemen. Soms is fysiotherapie na ontslag nog noodzakelijk.