Wat is pijn?

Pijn is essentieel voor het behoud van leven. Het heeft een signaalfunctie. Zodra we pijn ervaren of dreigen te ervaren wordt dit als waarschuwing gezien. We komen onmiddellijk in actie; een terugtrekreflex treedt op en we willen de pijn sussen, denk aan wrijven over de pijnlijke plek of voorkomen, kortom we willen controle krijgen over het onaangename dat ons lichaam bedreigt. Pijn is niet alleen lichamelijk onplezierig maar heeft ook een emotionele invloed. Bovendien zegt het dat er niet direct weefselbeschadiging aantoonbaar hoeft te zijn om pijnsensaties te ervaren. Veelal is de pijnbehandeling gericht op pijnen de ontstaan vanuit de wervelkolom.

Er zijn twee soorten pijn te onderscheiden:

Acute pijn:

• ontstaat plotseling (en is daardoor waarschuwend);
• duurt korter dan een half jaar;
• is goed te behandelen;
• er is een duidelijke relatie tussen de schadelijke prikkel en pijn.

Chronische pijn:

• bestaat langer dan drie tot zes maanden (en heeft daardoor zijn waarschuwende functie verloren);
• rol van weefselbeschadiging kan variëren van duidelijk tot onduidelijk.

Chronische pijn is weer onder te verdelen in:

• Maligne pijn: ten gevolge van tumoren, metastasen of kankerbehandeling
• Niet-maligne pijn: pijn die niet samenhangt met een levensbedreigende ziekte

Pijnmeting
De ernst van de pijn kan goed met een cijfer aangegeven worden. 0 betekent geen pijn en 10 is de ergste pijn die u zich voor kunt stellen. U kunt nooit een verkeerd cijfer geven. Het gaat immers om de pijn die u ervaart en pijn is een persoonlijke ervaring. Als u bijvoorbeeld denkt dat uw pijn een 5 is, dan geeft u een 5, ook al denkt u dat een ander daar misschien een 3 of een 7 voor zou geven. Als u geen pijn hebt, geeft u dat aan met een 0. Als u weinig pijn hebt, kunt u een cijfer tussen de 1 en de 4 geven. Als u veel pijn hebt, geeft u een cijfer tussen de 7 en de 10. Wanneer u op meerdere plaatsen pijn heeft, dan kunt u het beste uitgaan van de pijn die u als het ergste ervaart.