Interview met Latifa, verpleegkundige neurologie

Latifa is sinds 2019 werkzaam als verpleegkundige op de afdeling neurologie bij Máxima MC (MMC). Latifa vertelt hoe ze bij ons terecht is gekomen en hoe zij haar toekomst in MMC voor zich ziet.

“Toen ik 23 was, vluchtte ik vanuit Afghanistan naar Nederland. Mijn man was ook al in Nederland. Vrij snel daarna werd ik zwanger. Het was een moeilijke zwangerschap en uiteindelijk beviel ik in MMC. Na mijn bevalling verbleef ik een tijdje in MMC en dat voelde als een tweede thuis. Al snel werd ik enthousiast over het werken in een ziekenhuis. Ik vroeg het personeel welke opleiding ik moest volgen om als verpleegkundige aan de slag te kunnen in een ziekenhuis.

Ik startte met de opleiding tot verzorgende individuele gezondheidszorg (IG) en werkte een aantal jaar in een verpleeghuis. Daarna volgde ik de opleiding verpleegkundige en maakte ik de switch naar de gehandicaptenzorg. Als gediplomeerd verpleegkundige solliciteerde ik een aantal keer bij verschillende ziekenhuizen. Het lukte telkens niet omdat ik geen ziekenhuiservaring had.
In 2019 kwam ik in contact met Tessa; teamleider flexbureau bij MMC. Zij adviseerde me destijds om bij de verpleegafdeling neurologie te solliciteren. Daar zou ik meer kans hebben om zonder ziekenhuiservaring binnen te komen en dat bleek; ik werd aangenomen!

Hoewel ik heel graag in het ziekenhuis wilde werken was ik wel bang dat de sfeer heel zakelijk zou zijn. En dat je minder goed een band kan opbouwen met patiënten omdat ze komen en gaan. Dat bleek helemaal niet zo te zijn. Ik heb hier ook écht een band met patiënten. Ook de samenwerking met collega’s is heel fijn. Je hebt een buddy waar je samen in de dienst mee optrekt. Daarnaast is er een stipdienst, deze verpleegkundige staat “boventallig” en helpt en springt bij waar nodig. Het contact met de artsen is prettig, we luisteren naar elkaar en ik voel de ruimte om mijn ideeën in te brengen. Doordat ik regelmatig aansluit bij het MDO (Multidisciplinair Overleg), leer ik veel van andere disciplines.

In het begin waren veel zaken nieuw voor mij, zeker een aantal verpleegtechnische handelingen. Ik kreeg ruim de tijd (8 weken) om boventallig in te werken en had twee buddy’s die mij alles uitlegden. Eerst keek ik met hen mee, daarna deed ik het onder toezicht en na twee weken kon ik een patiënt alleen verzorgen. Dat werd goed opgebouwd.

Nu ik een tijd werkzaam ben in het ziekenhuis, heb ik een goede basis gelegd en ben ik vorig jaar begonnen met de hbo-opleiding Verpleegkunde. Dat bevalt heel goed. Ik ga een dag per week naar school, binnen mijn contracturen. Twee andere collega’s op de afdeling volgen deze opleiding ook. Dat is handig én gezellig. Ik hoop regieverpleegkundige te worden. En de stap daarna? Dat zien we dan weer. Het ziekenhuis biedt mij in ieder geval allerlei opties. Mogelijk als ik ouder ben, maar dat duurt nog wel even, wil ik niet meer aan het bed staan maar wel blijven werken als verpleegkundige.”

Lees hier het ervaringsverhaal van Latifa in Máxima MC.