Maculadegeneratie

Leeftijdsgebonden maculadegeneratie, ofwel netvliesveroudering, is een aandoening in het centrale deel van het netvlies, de gele vlek. Door deze aandoening neemt het scherpe zien af.

Oorzaak maculadegeneratie

Het centrale deel van het netvlies (de macula of gele vlek genoemd) zorgt voor het waarnemen van details. Dankzij dit gebied ziet u scherp. Dit gebeurt door contrast- en kleurzien cellen, die we ook wel kegeltjes noemen. Bij maculadegeneratie sterven de kegeltjes af. Hoe dat kan, is niet precies bekend. Wel weten we dat enkele risicofactoren een rol spelen, zoals erfelijkheid en roken.

Bij leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD) zijn er twee belangrijke vormen te onderscheiden:

  • Droge LMD
    Deze vorm begint als kleine bleekgele afzettingen, drusen genoemd, zich ophopen in de gele vlek. Dit verloopt samen met het minder worden van het aantal kegeltjes in het netvlies. Door dit, soms jarenlange, sluipende proces verslechtert het zien. Meestal zijn beide ogen min of meer gelijk aangedaan.
  • Natte LMD
    Deze vorm ontstaat als bloedvaatjes achter de gele vlek groeien. Hierbij komt vocht en bloed in of onder het netvlies terecht. Deze lekkage beschadigt de lichtgevoelige cellen in het netvlies, wat een snelle achteruitgang van het gezichtsvermogen veroorzaakt. Uiteindelijk ontstaat er een litteken in de gele vlek, met slechtziendheid als gevolg. Deze vorm komt minder vaak voor, maar verloopt veel sneller dan de droge LMD.

Symptomen maculadegeneratie

Maculadegeneratie begint meestal na het vijftigste levensjaar. Bij zowel de droge als natte vorm van LMD neemt het scherpe zien af. U kunt moeilijker details waarnemen. Daarnaast zijn er nog per vorm verschillende klachten:

Droge LMD

  • Er vallen geleidelijk aan kleine stukjes uit het beeld weg;
  • Heel langzaam neemt het gezichtsvermogen af;
  • Er is sprake van geringe beeldvervorming.

Natte LMD

  • De beelden die u ziet raken flink vervormd;
  • Het scherp zien neemt snel af;
  • Er ontstaat een vlek in het centrum van het blikveld.

Bij maculadegeneratie is er een probleem in het centrale deel van het netvlies. De rest van het netvlies werkt wel. Daardoor kan het zijn dat u geen moeite heeft met het opmerken van bewegingen. U blijft bijvoorbeeld in staat om de weg naar huis te vinden.

Onderzoek maculadegeneratie

De diagnose leeftijdsgebonden maculadegeneratie kan meestal na enkele testen worden vastgesteld. Sommige testen voert u thuis uit, andere worden uitgevoerd door de optometrist en oogarts.

  • Gezichtsscherpte meten.
  • Met een Amslerrooster test u of er vervormingen of vlekken in uw centrale gezichtsveld zitten.
  • De oogarts onderzoekt met een lamp en vergrootglas het volledige netvlies. Dit wordt gedaan nadat uw ogen zijn gedruppeld. De druppels zorgen voor het verwijden van de pupil, waardoor de optometrist zijn onderzoek goed kan uitvoeren.
  • Aanvullend onderzoek, zoals een OCT-scan (een dwarsdoorsnede van het netvlies) of een fluorescentie angiografie.

Behandeling maculadegeneratie

Behandeling van LMD is meestal alleen mogelijk in een vroeg stadium van de natte vorm. Meestal wordt alleen voorkomen dat het zien achteruit gaat, maar soms verbetert de gezichtsscherpte zelfs. Bij een deel van de patiënten helpt de behandeling niet.

De behandeling bestaat uit het toedienen van vaatgroeiremmende geneesmiddelen door middel van intravitreale injecties.

Maculaspreekuur

Voor de behandeling van maculadegeneratie heeft Máxima MC haar eigen maculaspreekuur.

Bij patiënten met een intravitreaal behandeltraject verricht de optometrist een gezichtsscherptemeting en OCT-scan. Daarna gaat de patiënt voor een gesprek over de verdere behandeling naar de oogarts en krijgt hij indien nodig direct een intravitreale injectie. Injecties en controles worden op dezelfde dag gepland, wat u veel extra bezoeken aan het ziekenhuis bespaart.

Folders

Macula degeneratie
Intravitreale injectie

Voor aanvullende informatie over maculadegeneratie kunt u kijken op www.oogartsen.nl
Patiëntenvereniging: http://maculavereniging.nl/