‘Ik ben intensief voorbereid op mijn darmoperatie’
Bij het bevolkingsonderzoek darmkanker wordt er bloed in de ontlasting van Theo Claessens (60) gevonden. Het blijken twee kwaadaardige poliepen te zijn. De ene kan meteen weggehaald worden. De ander wordt later operatief verwijderd.
In de periode vóór de darmoperatie gaan patiënten in Máxima MC onder begeleiding een aantal weken actief trainen binnen het prehabilitatieprogramma. Dit om patiënten fit te maken voor de operatie, zodat ze sneller herstellen na de operatie. Zo ook Theo. Voor de operatie werd hem gevraagd of hij deel wilde nemen aan het prehabilitatieprogramma. Daar hoefde hij geen moment over na te denken. Hij zag meteen de meerwaarde in van het traject. Vijf weken lang, drie keer per week trainde hij intensief onder begeleiding in het ziekenhuis. In zo’n korte tijdspanne tussen de diagnose darmkanker en de operatie is het mogelijk de conditie en voedingstoestand sterk te verbeteren. Dat heeft Theo ook zo ervaren. De prestaties werden beter naarmate de weken vorderden. In het begin had hij moeite om 180 kilogram weg te duwen op de footpress; uiteindelijk eindigt hij met 200 kilogram, en dat vijf keer. Het motiveert hem om door te gaan. “Achteraf blijkt dat ik veel baat heb gehad bij de intensieve voorbereiding op de darmoperatie.”
Voorspoedig herstel
In april van 2018 werd Theo geopereerd. Op een dinsdag. Zijn herstel liep zo voorspoedig dat hij donderdag al naar huis mocht. “Ik ben geen bankzitter. Dus ik heb het bewegen meteen weer opgepakt. Ik ben veel blijven lopen en heb zelfs een stappenteller gekocht, zodat ik bij kan houden hoeveel stappen ik zet.”
Na de operatie volgden nog vier chemokuren in de vorm van een infuus en tabletten. Vooral het infuus gaf vervelende bijwerkingen. “Ik heb meer geleden van de chemokuren dan van de operatie.” Maar ziek was hij gelukkig niet. Dat zorgde ervoor dat hij zijn dagelijkse bezigheden, ook tijdens de chemokuren, kon blijven doen. “Eén dag na de chemokuur telde de stappenteller al 10.000 stappen. En een week na elke chemokuur ging ik weer halve dagen werken.”
Positieve instelling
De positieve instelling en nuchtere blik waarmee Theo en zijn vrouw de strijd tegen darmkanker zijn aangegaan, is bewonderenswaardig. De kanker was er, maar ze leefden het leven. Dat was het motto. “Het is zoals het is. We gaan er voor vechten. En als we de strijd gestreden hebben, sluiten we dit hoofdstuk weer af.” En dat hebben ze gedaan. Een week voordat wij Theo spraken, kreeg hij de bloeduitslagen van chirurg Gerrit Slooter. Hij ontving goed nieuws: alle bloedwaardes waren goed.