LACNES (chronische pijn in de flank)

Bij patiënten met een verondersteld buikwandpijnsyndroom zoals ACNES wordt met enige regelmaat zenuwpijn in de flank geconstateerd. Dit is de zijdelingse vorm: LACNES (Lateral Cutaneous Nerve Entrapment Syndrome).

In tegenstelling tot ACNES patiënten is er bij LACNES-patiënten geen sprake van pijn aan de voorzijde van buik, maar aan de zijkant van het lichaam. Dit is het gebied tussen de oksel en het bekken. Chronische pijn in de flank wordt vaak toegeschreven aan een gevolg van orgaanlijden, zoals nier-, galsteen- of darmziekten. Uit onderzoek blijkt dat het, net als bij ACNES, kan gaan om een zenuwbeknelling.

Hoe herkent u LACNES?

De meeste patiënten met LACNES hebben al langere tijd klachten, variërend van milde tot onhoudbare pijn. Mogelijk heeft u last van het flankpijnsyndroom als u de volgende symptomen herkent:

  • De pijn is met één vinger aan te wijzen
    LACNES-pijn bevindt zich altijd op één specifieke plek in de flank en is met één vinger aan te wijzen.
  • De pijn is houdingsafhankelijk
    De pijn verergert bij het aannemen van bepaalde houdingen
  • Het is een doffe, zeurende en soms stekende pijn
    Afknelling van de gevoelszenuwtakjes kan leiden tot overgevoeligheid van het stukje huid dat bij deze zenuw hoort. Hierdoor voelt het stukje huid dof aan, alsof het niet van uzelf is en/of is het minder gevoelig. Tegelijkertijd kan licht knijpen in de huid bij de pijnlijke plek als zeer gevoelig worden ervaren.
  • Kleding zit vervelend
    Sommige LACNES-patiënten geven aan dat hun kleding irriteert op de huid of dat het vervelend is als er iets langs de pijnlijke plek schuurt.
  • LACNES kan plotseling of geleidelijk aan ontstaan
    LACNES kan van het ene op het andere moment ontstaan. Maar LACNES kan ook geleidelijk aan ontstaan, langzaamaan steeds irritanter worden of wisselend in prestentatie zijn, met soms dagen wel en dan weer geen pijn.

Oorzaak LACNES

Wat de precieze oorzaak is voor het ontstaan van het LACNES-pijnsyndroom is nog onduidelijk. We weten dat enerzijds operaties en anderzijds het gehele bewegingsapparaat en de rug een duidelijke rol spelen bij LACNES. Echter, meer onderzoek is nodig om de precieze redenen te achterhalen. Daar is Máxima MC volop mee bezig.

Onderzoek LACNES

Voordat de diagnose LACNES gesteld wordt, is er meestal al veel onderzoek (bijvoorbeeld een scan of bloedonderzoek) naar andere aandoeningen verricht. Dit komt doordat artsen niet direct aan LACNES denken, maar bijvoorbeeld wel aan problemen met inwendige organen, zoals de maag, lever of darmen. Wanneer de arts wel het syndroom in gedachten heeft, blijkt het verhaal van de patiënt samen met lichamelijk onderzoek meestal genoeg om de diagnose te stellen. Het lichamelijk onderzoek bestaat vaak uit de volgende onderdelen:

  • De arts begint met het testen van de gevoelskwaliteiten van de huid. Dit gebeurt bijvoorbeeld met een wattenstaafje. Bij een groot deel van de patiënten met LACNES kan een gebied worden aangeduid waar de huid minder gevoelig of juist overgevoelig is. Ook valt op dat wanneer de arts de huid test met een koud voorwerp, bijvoorbeeld een in alcohol gedrenkt gaasje, deze anders koud aanvoelt dan aan de ‘gezonde’ zijde.
  • Het maximale pijnpunt kan met één vinger gelokaliseerd worden, meestal op de rand van een rib. Wanneer de vinger opschuift, wordt de pijn als minder heftig ervaren.
  • De arts voert een ‘pinch-test’ uit. Hij knijpt voorzichtig in de huid op de pijnlijke plaats om te kijken of dit als opvallend of extreem vervelend wordt ervaren. Alle andere plekken zijn veel minder pijnlijk.

Behandeling LACNES

De behandeling is afhankelijk van de ernst van de pijn. Voor sommige patiënten is het (eindelijk) hebben van een diagnose en adviezen over prettige houdingen al genoeg. Voor anderen, zeker in het geval van hevige pijn, is een behandeling gewenst.

Injectie
Met injectietherapie kan een groot deel van LACNES-patiënten eenvoudig geholpen worden. In eerste instantie stellen onze artsen een diagnostische injectie met een lokale verdoving voor. Het gebied waar de zenuw door het kapsel van de spier komt, wordt verdoofd. Meestal raakt de verdoving na een aantal uur uitgewerkt. Bij een deel van de patiënten houdt het pijnstillende effect echter dagen tot weken aan en in vijftien tot twintig procent van de gevallen is de patiënt zelfs blijvend pijnvrij. Bij de patiënten bij wie de pijn terugkeert, stelt de arts voor om de injecties regelmatig te herhalen. Sommige patiënten kunnen zich hierna alsnog aansluiten bij de groep die blijvend pijnvrij is.

Momenteel doen de artsen van SolviMáx ervaring op met andere behandelingsvormen van LACNES, zoals met stroom ter plaatse van de zenuw, de zogenaamde PRF-techniek. Dit staat voor Pulse RadioFrequentie. Ook is er al enige ervaring opgedaan met het opereren van LACNES, zoals al uitgebreid bij de voorste buikwand-ACNES is gedaan.