4 december 2021

Trots op mijn werk – ‘Wij zorgen vóór elkaar’

Meric Tonbaktepe

Meriç Tonbaktepe werkte bij MMC aan zijn afstudeerproject toen de eerste coronagolf ons ziekenhuis raakte. Als vierdejaarsstudent gooide hij zijn afstudeerproject om, zodat het paste binnen de 1,5 meter maatregel. Inmiddels is hij gediplomeerd verpleegkundige en spreken we hem over hoe deze periode hem gevormd heeft.

“Toen corona toesloeg, kwamen we terecht in een nog totaal onbekend gebied. Als vierdejaarsstudent mocht ik blijven om mijn afstudeerproject af te ronden. Ik werd boventallig ingezet, gekoppeld aan een verpleegkundige. Ik kreeg de ruimte om mee te kijken met bepaalde handelingen in de acute coronazorg. Ik heb een enorme leercurve doorgemaakt in deze spannende periode. Het was heel heftig, met acuut verslechterende situaties en vele sterfgevallen. Maar er waren ook zoveel mooie momenten. Sommige patiënten lagen maanden bij ons op de afdeling. Tientallen kilo’s lichter kwamen zij vanuit de IC bij ons op de longafdeling. We hebben ze helpen aansterken, weer leren lopen. Om díe patiënten uit te zwaaien op weg naar huis of revalidatie, daar doe je het toch voor.”

Inmiddels werkt Meriç sinds één jaar en drie maanden als gediplomeerd verpleegkundige op de longafdeling. Nog steeds is dat een corona-afdeling. “Hoewel het werk heel intensief is, gaan we er met de afdeling weer voor. We hebben elkaar nodig om er doorheen te komen. We hebben allemaal een  buddy en iedere dag bespreken we met elkaar hoe de dag verlopen is. Als er tussentijds iets gebeurt waardoor een collega het moeilijk heeft, wordt hij of zij opgevangen. Dat gebeurt gewoon. We zijn nu eenmaal zorgmensen met een zorghart. We zorgen vóór elkaar en kunnen bouwen op elkaar.  samenkomen is een begin, bij elkaar blijven is vooruitgang, samenwerken is succes. Want wanneer iets lijkt tegen te werken, bedenk dan dat een vliegtuig niet met de wind opstijgt, maar tegen de wind in.‘’

‘Ik geniet elke dag van wat ik doe’

Meriç kijkt ernaar uit om verder te groeien. “Het snel kunnen handelen en schakelen in acute situaties is iets wat ik heel erg leuk vind. Dat dacht ik altijd al vóór ik voor de zorg koos, en dat is door deze tijd bevestigd. Ik ga me specialiseren als IC-verpleegkundige. Per 1 mei start ik met de opleiding die dan nog twee jaar duurt. Ik ben nog lang niet uitgeleerd, ik wil groeien en heb ambities. Het is zo mooi dat je iets kunt betekenen voor een ander. Ik geniet elke dag van wat ik doe.”