Tendinopathie
De wetenschappelijke naam voor een peesblessure is tendinopathie (tendon=pees en pathos=ziekte). Een pees is het uiteinde van een spier en zit vast aan het bot. Als een spier samentrekt, brengt de pees de kracht over op het bot, waardoor dit gaat bewegen in een gewricht. De pees bestaat uit strengetjes eiwit die langs elkaar kunnen schuiven, maar niet samentrekken en bestaat uit veel water en weinig cellen.
Hoe ontstaat tendinopathie
Bij een tendinopathie is er sprake van kwaliteitsverlies in het peesweefsel. Dat kan zijn door overbelasting of veroudering of een combinatie van beiden. Zo komen tendinopathie voor bij (top)sporters, maar ook bij actieve ouderen. Doordat de steeds terugkerende trekkrachten te groot worden en/of te lang inwerken, kan schade ontstaan aan het peesweefsel. Een pees van een oudere patiënt is vaak minder goed bestand tegen hoge belasting dan die van een jongere. Tendinopathie kan overal in het lichaam voorkomen bijvoorbeeld in de knie, schouders, pols, voet of elleboog.
Andere oorzaken van een tendinopathie zijn:
- leeftijd (slijtage);
- overgewicht;
- instabiliteit van de enkels of voetafwijkingen
- verschil in beenlengte;
- nieuwe sport of hobby;
- trainen voor marathon of bergwandeling op vakantie;
- harde ondergrond bij het sporten;
- ongetraind fanatiek sporten;
- externe risicofactoren zoals ondergrond, weersomstandigheden en sportuitrusting
Behandelmogelijkheden
Er zijn verschillende behandelmogelijkheden variërend van oefeningen tot operatie. In de behandeling van peesklachten wordt een vaste volgorde aangehouden:
herstellen van de balans tussen belasting (1) en belastbaarheid (2) en het (op indicatie) corrigeren van individuele (risico)factoren (3).