‘Ik kan weer met een gerust hart gaan zwemmen met mijn kleinzoon’

‘Ik kan weer met een gerust hart gaan zwemmen met mijn kleinzoon’

 

Na een prostaatoperatie heeft Arie Schep (67) veel last van urineverlies. Als blijkt dat de klachten niet verdwijnen door bekkenfysiotherapie, ondergaat hij een tweede operatie in Máxima MC. De uroloog plaatst een kunstsluitspier, ofwel sfincterprothese. “Dankzij deze operatie kan ik weer op pad gaan zonder bang te hoeven zijn om urine te verliezen.”

“Met klachten aan mijn armen en benen kwam ik bij de huisarts terecht. Toen er na zeven weken nog geen diagnose kon worden gesteld, besloot de huisarts breder onderzoek te doen. Hieruit kwam naar voren dat ik reuma had. Bloedonderzoek wees echter ook uit dat de PSA-waarde in mijn bloed was verhoogd. In het ziekenhuis in mijn woonplaats volgde daarom verder onderzoek. Nadat ik de diagnose prostaatkanker kreeg en voor de behandeling zou worden doorverwezen naar een ander ziekenhuis, vroeg ik naar Máxima MC. Door familie en mijn medische achtergrond – voor mijn pensioen werkte ik als verpleegkundige in het leger – wist ik namelijk dat het oncologisch centrum van Máxima MC hét centrum in de regio is voor urologische oncologische ingrepen.”

Accepteren

Bij uroloog Kevin de Laet worden de voor- en nadelen van de mogelijke behandelingen besproken. “Het was fijn dat hij daar echt de tijd voor nam, ook al hoefde ik niet lang na te denken over de behandeling. Ik dacht: weg ermee. Samen kozen we daarom voor de operatie, waarbij de prostaat in zijn geheel wordt verwijderd. Na de ingreep kreeg ik een katheter. Ik was heel blij toen deze verwijderd kon worden.” Arie krijgt daarna last van incontinentie (urineverlies), een complicatie die na de operatie (tijdelijk) kan optreden. “Daardoor moest ik leren leven met een incontinentieluier en dit leren te accepteren. Dat vond ik lastig. Maar ik probeerde, net zoals tijdens de rest van het traject, positief te blijven.”

Dagelijks klachten

De klachten hebben veel impact op zijn dagelijks leven. “Ik was de douche nog niet uit, of ik verloor al urine. En als we familie in Duitsland wilden bezoeken, dan overlegde ik wel twee keer of we daar echt naartoe reden. Het was voor mij ook niet denkbaar om naar de bioscoop te gaan, te zwemmen of uit eten te gaan. Als ik dan bijvoorbeeld wat dronk, had ik meteen last van urineverlies. Ik vond het vooral frustrerend dat je je plas niet kunt ophouden en je er dus zelf niets tegen kunt doen.”

Kunstsluitspier

Ondertussen gaat Arie naar de bekkenfysiotherapie en oefent hij ook thuis. Als blijkt dat de klachten niet verminderen, spreekt hij met de fysiotherapeut over een mogelijke oplossing: het laten plaatsen van een kunstsluitspier, ofwel sfincterprothese. Zijn uroloog verwijst hem hiervoor door naar collega-uroloog Eveline Broers. Er volgt onder andere een onderzoek en hij krijgt uitleg. “Ik ben heel goed door haar geholpen. Net zoals door de rest van het team. Ze bieden altijd een luisterend oor en begeleiden je van begin tot eind.”

Opluchting

Zes weken na de operatie activeert de uroloog de prothese. “Het is eigenlijk net alsof je de kraan dichtdraait. Dat voelt als een opluchting. In het begin is het wel even wennen hoe je naar het toilet moet gaan, maar dat is een kwestie van tijd. Ook moet ik nu oppassen met tillen, bukken en fietsen. Daarvoor heb ik bijvoorbeeld een speciaal fietszadel. Maar dat weegt niet op tegen de voordelen die ik nu ervaar: ik kan weer met een gerust hart gaan zwemmen met mijn kleinzoon en andere gezellige activiteiten ondernemen, zonder bang te hoeven zijn urine te verliezen. Dat is zo fijn.”

Meer ervaringen urologie

Meer ervaringen oncologie