En dan krijg je kanker tijdens corona
“In april hoorde ik dat ik borstkanker had, midden in de eerste coronagolf. De huisarts had me naar Máxima MC gestuurd voor een echo, en ik kreeg daar ook nog een mammogram en een biopt. Vanwege corona belden ze me voor de uitslag daarvan, en dat was eigenlijk een bominslag.” De bult in haar borst bleek niet zo onschuldig als Ellen Vlielander (29) in eerste instantie dacht, en een paar dagen na de diagnose had ze al een afspraak in het ziekenhuis met de artsen en verpleegkundig specialist.
Ellen vertelt: “En dan begint het, je ondergaat allerlei onderzoeken. Ik heb een MRI gehad, een PET-scan en daarna twee MRI-geleide biopten. Meestal mocht mijn man gewoon mee naar binnen in het ziekenhuis, maar soms ook niet. Daar ben ik wel boos over geweest, ja. Want ik zag ook een ander echtpaar dat wel samen naar binnen mocht. Terwijl ik kwam voor een onderzoek waarvan ik wist dat dat pijnlijk zou zijn. Dat heb ik ook aangegeven bij de verpleegkundige die me uit de wachtkamer kwam halen en bij Angelique, mijn verpleegkundig specialist. Daarna hebben ze altijd goed doorgevraagd waarvoor je kwam. Kom je bijvoorbeeld voor een overleg, dan mag er iemand mee. En als het iets is wat je alleen kunt, kom dan alsjeblieft ook alleen.”
Kom maar op met de chemo
Toen Ellen alle uitslagen wist, kreeg ze een behandelplan. Ook ging ze naar het ziekenhuis in Maastricht om via IVF een eicel-preservatie te doen. “Dat kwam er ook nog tussendoor. Omdat ik heel bang ben voor naalden heb ik wel even getwijfeld. Maar ik dacht: als ik dit nu niet doe dan vergeef ik het mezelf misschien nooit. Ik wilde graag snel beginnen, omdat ik zo snel mogelijk wilde starten met mijn behandelplan. Hoe bizar is het dat je uitkijkt naar zoiets vreselijks? Maar dan gebeurt er tenminste iets, dan werk je eraan dat je beter wordt. Ik kon gelukkig heel snel terecht in Maastricht, maar toen ik weer terugkwam in Máxima MC bleken mijn bloedwaardes niet goed te zijn. Dus ik kon pas later starten met de chemo.”
Dat was sowieso geen standaard traject, want Ellen doet mee aan de TRAIN-3 studie: “Door de TRAIN-3 studie had ik steeds drie kuren en dan een tussentijdse controle. Normaal gesproken zou je negen kuren krijgen en ze zijn met de TRAIN-3 studie aan het onderzoeken of het ook met minder kan. Het is een pittige studie want je hebt op dag 1 én op dag 8 chemo. Ik heb de chemo met ijskap gedaan, ik heb gelukkig een groot deel van mijn eigen haren kunnen behouden. De ene keer was dat heel pittig en de andere keer ging ik er fluitend doorheen. Dat lag er heel erg aan hoe ik mezelf voelde. Ik mag niet klagen vind ik zelf, ik had alleen heel veel last van mijn darmen. Toen zijn ze in het ziekenhuis ook echt voor me op zoek gegaan naar iets wat me daarbij kon helpen.”
Vlug behandeld en snel effect
Na drie kuren bleek de tumor bij de tussenmeting al zo ver te zijn geslonken dat die bijna niet meer zichtbaar was. De MRI en een punctie waren ook allebei goed. “Volgens de studie moest ik toen binnen zes weken geopereerd worden. Dus dat heeft het ziekenhuis toen in gang gezet en ik ben eind augustus geopereerd. Ik vond het heel fijn dat het allemaal zo snel ging. Bij mij is alles in een sneltrein gegaan… Acht maanden zijn we verder en ik heb eigenlijk bijna al mijn stappen doorlopen.”
Hoe ze haar diagnose en behandeling ervaart, in deze tijd van corona en alle maatregelen die daarbij horen? “Ondanks corona zijn alle verpleegkundigen zo lief voor me geweest. Als het nodig was, geen hand maar wel een aai over mijn been, even geruststellen… Ik kon met al mijn vragen altijd terecht bij Angelique. En vlak voor mijn borstoperatie pakte mijn arts mijn knie vast en wreef erover. Zo van: het komt echt goed, ik ga echt mijn best voor je doen. Heel fijn dat dat persoonlijke er toch nog is.”
Ondanks alles blijft Ellen positief en kijkt ze uit naar de tijd waarin ze weer kan gaan werken, ze mist de kinderen van de basisschool aan wie ze les geeft.